maandag 27 september 2010

zondag 26 september

Hallo iedereen!

Ik werd deze morgen niet gewekt door men wekker maar door een telefoontje rond kwart voor acht lokale tijd! Aan de lijn had ik een enthousiaste Vince die net was aangekomen op de internationale luchthaven van Bangkok. Hij ging een bus nemen richting ons hotel en zou daar binnen het uur aankomen. Aflossing van de wacht! En zo was het!!! Een uurtje later volgde er een hartelijk weerzien in de lobby van het hotel. De planning van vandaag was om het toestel te voorzien van een volledige check-up en klaar te stomen voor de vlucht van morgen. Nadat Vince de hotelkamer had goedgekeurd ( met terug veel dank aan Evy van Jetair!!!!) spraken we af met de handling agent op de luchthaven. We liepen daar terug zeer vlotjes binnen en werden met de crewbus naar ons toestel gebracht. We hadden nog een emmer nodig voor de afvalolie en ons vat bestelde olie natuurlijk, maar nog geen vijf minuten later stond alles bij onze gevleugelde troetel! De werkzaamheden konden beginnen. Ik maakte Vince wat wegwijs in het toestel en hij nam dan ook de taak op zich om de binnenkant eens grondig te herschikken alsook de canopy eens goed te kuisen. Ik liet terwijl de olie af en wisselde de oliefilter... Het enige nadeel was terug de grote hitte op de apron. Het zweet liep tot in onze schoenen...
Maar dat was niets vergeleken met het koude zweet dat over men rug liep toen ik de air intake box bekeek... De plaat waar de box mee aan de fuelservo vastzit was volledig gebarsten. Een vitaal onderdeel natuurlijk. Terug een enorme tegenslag. Na de demontage van die plaat begonnen we naar oplossingen te zoeken. Een plaatselijke mekanieker kwam erbij en hij wist te vertellen dat er in de stad een "metal shop" was waar ze de maandag morgen wel zo een plaat konden namaken. En net daar zijn ze in Thailand goed in, in dingen namaken! Die man was zo vriendelijk om die taak op zich te nemen en we mochten een telefoontje verwachtende zijn maandag rond half tien! Ik heb er meteen twee besteld, je weet maar nooit. Het was al een stuk in de namiddag toen we terug in ons hotel aankwamen. We bekeken verder de route want die zag er niet zo simpel uit door het vele slechte weer op onze weg. Omdat we ook niet door de FIR van Viëtnam mogen is het niet haalbaar om in één keer naar de Filipijnen te vliegen. We besloten dan maar om de maandagmiddag richting Hat Yai ( VTSS) te vliegen en zo al vier uur van de route in te korten. De reparaties zouden toch tot de middag duren. We genoten nog van een goeie maaltijd en besloten om vroeg onder de wol te kruipen want het ging een lange zware dag worden... En buiten was het aan het onweren dat het niet meer normaal was... hopelijk is dit weer morgen voorbij dacht ik nog voor men ogen toevielen......
to be continued....

2 opmerkingen:

Marc Loncke zei

Hoi daar,
Van minuut tot minuut volg ik jullie vlucht en avontuur, 's avonds zit ik constant de blog te refreshen om het volgend stukje wereldreis te kunnen lezen, op het werk staat jullie gps-tracker gans de dag open.
Ik heb reeds honderden verhalen gelezen van earthrounders maar deze is zoveel spannender dan alle andere samen.
Hou het safe en keep up the spirit (maak ook dat er nog wat originele onderdelen overblijven bij jullie thuiskomst - grapje).
Eendaags hoop ik in jullie voetsporen te mogen treden, ik leer althans weer veel bij !!

Marc Loncke
Roeselare
www.ulmrecord.be

zippo zei

Hallo zoon,leuk te lezen dat je probleemloos hebt ingepikt in Bangkok!!Ik duim me dagelijks te pletter opdat jullie een succesvolle en behouden vlucht mogen vliegen!!All the best voor jou en "the captain"...warme knuffel van je trotse mamamouche